Het lijkt heel simpel, zeker die eerste keer brouwen met een blikje aanmaakbier. Dat hebben ze goed uitgevonden. Het resultaat is redelijk goed zonder al te veel inspanning. Het smaakt vooral naar meer. Het motiveert enorm om het nog eens te proberen. Maar toch, na een paar keer brouwen lijken de variatie mogelijkheden met het blikbrouwen vrij beperkt. Dat doen de grotere leveranciers van brouwartikelen volgens mij expres. Het is heel simpel en laagdrempelig om te starten. Maar dan…

“Ik wil eigenlijk toch wel sneller kunnen koelen”. Een eenvoudige koeler: €100.- “Ik wil eigenlijk toch wel meer bier tegelijk kunnen koken”. Een 25 liter pan: € 150,- “Brouwen met mout! Leuk!”. Een schrootmolen, een hevel, een filter, een meetdingetje hier en een klemdingetje daar. Kost allemaal weer net wat te veel.  (Verbazingwekkend genoeg was een van de goedkoopste investeringen een van de meest waardevolle: een tweedehands koelkast en een stc-1000, de weters zullen weten.)
Allemaal prima. Je moet tenslotte ook wat te wensen overlaten.  Zo bouw je je hobby langzaam op. Daarnaast kan je veel zaken ook zelf maken zoals een hevelfilter of een spiraalkoeler. Prima, scheelt weer.

Ik heb ook mensen gezien die voor de diepte-investering zijn gegaan. Alles wat je nodig kan hebben in een keer in huis halen. En dan niet het “B merk”. Helaas levert beter materiaal niet per definitie beter bier op. Het helpt wel, kan ik je zeggen.

Ik ben nu zo’n 2,5 jaar geleden gegrepen door het brouwvirus en heb in die tussentijd een aanzienlijke hoek op zolder verzameld met brouwspullen. Met enige regelmaat brouw ik een biertje. Uiteraard net waar ik zin in heb.  Er is al van alles de revue gepasseerd; een Tripel-achtig iets, een IPA, een RIS , een bock-achtige. U roept, wij brouwen. Toch lukt zeker niet alles.

Ik heb op dit moment een IPA voor me staan. Lekker, maar toch ergens een zuurtje dat er niet in hoort. Is het de eigen geplukte wilde hop? Is het de gist? Een infectie? Of ben ik gewoon te kritisch op mijn eigen bieren en is het eigenlijk gewoon een hele fijne IPA met een licht zuurtje er in en moet ik gewoon niet zo zeuren. De perfectionist in mij maakt het genieten lastig….

Hert Bier uit Vijlen

Oefening baart kunst. Maar is dat genoeg? Als ik zelf naar een speciaalzaak ga wil ik dat andere bier proeven. Iets wat ik nog niet eerder heb geproefd. Het kan mij niet gek genoeg zijn. Helaas wordt dat steeds moeilijker. Er is veel te krijgen, veel van Nederlandse (bierrevolutionaire) bodem zelfs. Maar is het allemaal even onderscheidend? Volgens mij niet.

Een van de lekkerste biertjes van de afgelopen tijd dronk ik vorig jaar ergens in het meest zuidelijkste puntje van het land. In een bijna Alpinistisch aandoend hutje op een heuvel (berg zo je wilt) in de buurt van Vaals (Vijlenerbos) . In Boscafe het Hijgend Hert gingen we even wat drinken na een wandeling, samen met goede vrienden. Het zal januari of februari zijn geweest want er lag nog sneeuw en binnen was het warm en druk (geen lege kruk) en bovenal gezellig. Omdat het zo klein was, stonden de tafels bijna op elkaar en zat je dus met onbekenden naast je aan tafel. Ze schonken daar Hertjes; Eigen huurbrouw/etiketbier. Een blond en een donker bier. Beiden heerlijk!

Was dit bier nou zo goed? Of was de beleving en het totaalplaatje zo goed? Wat is nou het belangrijkste van bier? Smaak? Kwaliteit? Onderscheidenheid? Of telt de beleving boven alles?!

Volgens mij is bier drinken beleving. Bier brouwen is beleving.  Uiteraard wel in mijn beleving dan he…

Comments

comments