Recensie: Stout (De Volksabdij)

Een flink deel van de craft beer-community gaat momenteel helemaal gek op stroperige, heftige ogende, smakende en ruikende Imperial Stouts, al dan niet Barred Aged op whisky-, rum-, bourbon-, of jenevervaten. Bomvol koffie, chocolade, vanille, maar dan met de volumeknop helemaal opengedraaid. Tussen dat weinig subtiele smaakgeweld zou je bijna vergeten dat er ook stout-varianten bestaan die het wat rustiger aan doen op je tong.

Milk stout

De zogeheten milk stout is daarvan een goed voorbeeld. Deze stout was vooral populair in Engeland vlak na de Eerste Wereldoorlog als voedzame, zoete variatie op de stout en bestaat doorgaans uit zo’n 5 procent alcohol. Deze stoutvariant smaakt wat vriendelijker en tegelijkertijd wat machtiger dan zijn oervorm, voornamelijk dankzij de toegevoegde melksuiker (lactose). Vroeger werd er nog echt melk toegevoegd aan een stout. Het bier werd voornamelijk aan arbeiders voorgezet tijdens de lunch, die de melksuikers goed konden gebruiken voor wat extra energie gedurende de dag.

Tegen het einde van de vorige eeuw raakte het genre een beetje in vergetelheid, maar dat was nog voor de opkomst van de hele craft beer-community. En welke biernerd interesseert zich nu niet in een stukje biergeschiedenis? Stouts zijn sowieso populair, in al zijn vormen, dus ook voor de milk stout lijkt weer plaats. Voor De Volksabdij in ieder geval reden genoeg om een eigen milk stout op de kaart te zetten.

De Volksabdij - Stout

Uiterlijk, geur en smaak

Er kan bij dit bier weinig misverstand zijn over wat je in je glas giet. De naam is even simpel als veelzeggend: Stout. Het etiket leert dat je hier inderdaad met een milk stout van doen hebt, die bovendien gebrouwen is met vier soorten mout en twee soorten hop. Het bier is net als de andere twee uit hun assortiment, Saison en Dreijhop, gebrouwen in ’t Hofbrouwerijke, naar een recept van hobbybrouwer Jef van Laerhoven.

De kleur is weinig verrassend diepzwart, met een voor een stout toch behoorlijke, wat wollige schuimkraag. Minder aanwezig is de geur. Je ruikt onder een zoetige zweem (cola!) wat subtiele tonen van gebrand mout. Echt spectulair is het helaas niet, diepgang kent het al evenmin.

Koolzuur

Op de tong proef je direct het zoetige melksuikersmaakje verpakt in zoetig mout, dat na een halve seconde overgaat in een milde bitterheid van ongezoete, iets milde filterkoffie. Daar doorheen komt wat cola en een klein beetje zoete vanille. De algehele indruk is wat waterig. Het bier heeft behoorlijk wat koolzuur en dat legt de subtiel aanwezige smaken al snel dood. Bovendien voelt het door de koolzuur en het zoetige smaakje een beetje aan als cola in je mond. Daar koop of bestel je het bier natuurlijk niet voor. In combinatie met de lactose voelt het bier daardoor wat onnodig zwaar op de maag.

Conclusie

De Volksabdij Stout is geen briljante versie van het genre. De balans is matig, het bier bevat vooral teveel koolzuur en dat kan hij niet hebben. Jammer, want je proeft wel dat de smaken die daaronder verborgen liggen meer potentie hebben. Terug naar de tekentafel dus.

Brouwerij: De Volksabdij
Soort: Milk Stout
Alcoholpercentage: 5%
Ingrediënten: Water, mout, hop, lactose, gist

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *