Recensie: Dreijhop (De Volksabdij)
Wat is er voor een rustieke, relatief grote horecagelegenheid nou mooier dan eigen bieren te kunnen schenken? Het gevoel van ’thuiskomen’, het neerzetten en vestevigen van je eigen identiteit, iets unieks kunnen bieden aan je gasten: er zijn talloze goede argumenten voor. Maar wat als je nu een rustieke horecagelegenheid in een voormalige abdij bent? Juist: dan moet je bijna wel.
Jef van Laerhoven + ’t Hofbrouwerijke = Dreijhop
Dreijhop is een van de drie nieuwe bieren die De Volksabij uit Ossendrecht onder eigen vlag op de kaart heeft staan. Niet dat het ergens in de kelders van het voormalige klooster ergens een brouwerijketels verstopt staan, de bieren worden gebrouwen in ’t Hofbrouwerijke, in het Belgische Beerzel. Althans, daar staat de apparatuur, want het recept komt uit het hoofd van Jef van Laerhoven, een fanatieke thuisbrouwer die een aantal bieren voorstelde aan De Volksabdij waar ze vervolgens drie in het assortiment zijn opgenomen. Naast de hier besproken Dreijhop zijn dat de Saison en de Stout.
Terug naar het bier zelf. De naam ‘Dreijhop’ is eigenlijk wat dubbelzinnig. In eerste instantie wijst het naar het bereidingsproces, waarbij tot drie maal toe hop toegevoegd wordt. Ook is het een knipoog naar de brouwterm ‘dry hopping’, het achteraf ‘koud’ toevoegen van hop voor extra bittere aroma’s aan een IPA.
Whiskymout en Amerikaanse hop
Dreijhop mag je dan ook onder dat genre scharen, al is het voor dit genre met een alcoholpercentage van 8,4 procent een pittige dame (of kerel, afhankelijk van aan wie je het vraagt). Ook wat maf voor het genre is de gebruikte whiskymout, dat volgens het etiket het bier van een turfsmaak voorziet. Het gaat hier dus klaarblijkelijk om met turfrook gedroogde gerstemout, iets waar met name whisky’s van het Schotse eiland Islay mee gestookt worden.
Minder atypisch zijn de gebruikte hopsoorten: het bier is op smaak en geur gebracht met Amarillo en Cascade, twee in IPA’s veelgebruikte Amerikaanse hopsoorten. Vooral die laatste zorgt doorgaans voor een uitgesproken fruitige grapefruit-geur en intens bittere afdronk die voor IPA’s zo kenmerkend is.
Uiterlijk
Eenmaal uitgeschonken staat een mooi glas bier voor je neus, met een donkere amberkleur waar hier en daar een lichte koperen gloed doorheen schijnt. De schuimkraag is in tegenstelling tot het bier bijna spierwit en bestaat uit hele fijne bellen, wat het schuim een romig, wattig effect meegeeft. De witte kraag contrasteert mooi met de donkere body en geeft zich niet zomaar gewonnen, je hebt vrijwel je hele glas er plezier van.
Geur en smaak
In eerste instantie ruik je vooral de typische Amerikaanse hopsoorten en weet je direct dat je met een IPA van doen hebt. Denk aan grapefruit, ananas, meloen, abrikoos. Toch wordt het fruitige van de hop wat in toom gehouden door een subtiele ondertoon van turf. Verwacht niet een peat-blast zoals bij een Islay-whisky, het gaat hier eerder om gedempte tonen van hooi en gras. Het geeft het bier enige diepgang, maar remt ook enigszins het fruitige aromakarakter wat veel IPA’s zo kenmerkt.
Op je tong proef je eerst wat zoetige moutsmaak, dat vrijwel direct overgaat in een grapefruit-achtige, droge bitterheid die nog lang blijft pulseren. De smaak is stevig, moutig, en is mooi in balans met het redelijk romige mondgevoel. Naast zoetig graan proef je rood fruit, met name pompelmoes. Het grassige turf is redelijk subtiel in de achtergrond aanwezig en overheerst nergens. Het bier bevat niet overdreven veel koolzuur, wat bijdraagt aan de romige, volle indruk. De afdronk pulseert nog lang na. Ondanks het relatief hoge alcoholpercentage en de intense smaken is het verrassend doordrinkbaar, mede vanwege de frisse Amerikaanse hopsoorten.
Conclusie
Dreijhop is geen allemansvriend. De whiskymout zorgt, hoe subtiel dan ook, voor aardse ondertonen die niet iedereen zal waarderen. Zoek je een IPA die het puur moet hebben van zijn fruitige bitterheid, dan kun je beter gaan voor een wat lichtere variant zonder de whiskymout. Ben je niet vies van de turf, dan heb je aan de Dreijhop geen briljante, maar wel een interessante en smakelijke afwisseling voor je maandelijkse/wekelijkse/dagelijkse IPA-fix.
Soort: Belgische IPA
Brouwerij: ’t Hofbrouwerijke
Alcoholpercentage: 8.4%
Ingrediënten: water, mout, maisvlokken, kandijsuiker, Amarillo-hop, Cascade-hop, gist
EBU: 41
One thought on “Recensie: Dreijhop (De Volksabdij)”