Voor velen is een ‘Duveltje’ de enige blonde gerstedrank die ze drinken naast hun verplichte pilseners. Prima, Duvel is wat mij betreft een van de betere op wereldschaal gebrouwen bieren en is reuk- en smaakgewijs – wat mij betreft – meer dan dik in orde. Wat dat betreft heeft de Moortgat-brouwerij zich niet laten verleiden tot de val waar veel speciaalbier van grote fabrikanten last van heeft: kunstmatig aandoende, zoete bijsmaken.
Want als Duvel één ding niet is, is het zoet.

Terug naar dit bier, want ik dwaal af. Goliath Tripel lijkt in sommige opzichten op de hierboven beschreven Duvel. Deze sterke, Belgische ‘pale ale’  is wel een stukje bleker, en vooral veel troebeler. Een goed teken, we hebben hier dus te maken met een ongefilterde jongen en dat kan de smaak alleen maar ten goede komen. Eentje die bovendien na het inschenken een mooie, volle en spierwitte schuimkraag laat zien, die zowel qua structuur als dikte goed vergelijkbaar is met zijn bekende, hierboven beschreven concurrent.

Het bier is een geestekind van de Belgische brouwerij/Brasserie des Légendes, de gerstscheppers die ook verantwoordelijk zijn voor onder andere Urchon.

Geur en smaak

Maar dit bier lijkt verder te gaan waar Duvel ophoudt. De geur is fris, citrusachtig, neigend naar limoen en een beetje vers gras. De neus heeft ook een wat bloemige toon, waarschijnlijk veroorzaakt door het gebruikte gist. De Goliath Tripel is echt een biertje waar je met ruiken alleen al het nodige plezier aan beleeft.

De smaak is zeker niet minder. Het bier komt fris binnen, met wederom de citrustonen. Vervolgens gebeurt er vanalles. Gember, gras, (witte) peper en zelfs een klein beetje honing. Jawel, een zoete noot, maar niets overdreven en zeker niet chemisch. De afdronk is wederom citrusachtig en frisbitter en duurt minstens  een halve minuut. Het alcoholpercentage van 9 procent is verrassend genoeg nauwelijks merkbaar in de smaak. Een heerlijk bier met een goede balans.
Houd je van Duvel, dan is de Goliath Tripel een bier dat je blind kunt kopen. Eigenlijk is een constante vergelijking met de eerstgenoemde niet fair, dit bier heeft zijn eigen bestaansrecht en steekt wat kwaliteit betreft misschien wel boven die klassieker uit. Echt verrassen doet de smaak ook weer niet, daarvoor zijn teveel bekende elementen aanwezig, maar de uitvoering is meer dan prima. Aanrader!

Comments

comments