Wat een hobby; Bier! Van alles proeven en overal een mening over kunnen hebben. Daarnaast ook nog eens zelf bier gaan brouwen, zelf aan het experimenteren met allerlei soorten mout en hop. Ideaal zou je zeggen. Als klap op de vuurpijl kruipt het ondernemersbloed waar het niet gaan kan en moet je zo nodig ook weer proeverijen gaan organiseren en misschien zelfs je eigen bier gaan verkopen. Allemaal leuk en aardig, maar wordt het bier er beter door?

Niet vaak genoeg verrassend

Zo af en toe komt er nog een bier voorbij dat me echt kan verrassen. Maar, eerlijk is eerlijk, dat is niet vaak genoeg meer. De verschillen in de verschillende bierstijlen zijn vaak klein en subjectief. Ik kan het prima proeven of iets een “goed” biertje is. In balans, redelijk volgens het “type” gebrouwen, niet te extreem qua smaak, of juist wel. Kortom, een goed gebrouwen bier. En dat valt ook met enige regelmaat wat tegen. Jammer, want kon ik voorheen misschien wel meer van dat zelfde bier genieten? Eigenlijk een onterechte klaagzang aangezien ik over het algemeen bovengemiddeld bijzonder bier drink met vaak nog meer bijzondere smaken. De term “biersnob” wordt regelmatig op bijvoorbeeld Instagram gebruikt als hashtag voor dit fenomeen. Behoorlijk op zijn plaats eigenlijk.

Duvel Tripel Hop 2013

Such taste, much wow!

Gelukkig komt er een keer in de zoveel tijd een smaak langs die compleet verrast. Een smaak die ik nog niet kende, een nieuwe variant op iets bekends, een uitbreiding op je smaakpalet. Zoiets. De afgelopen jaren is dat begonnen met de IPA’s. Als pilsdrinker met wat trappist-ervaring gaat er dan al een wereld voor je open. De wat bekendere (in de supermakt verkrijgbare) IPA’s zijn dan fijne instappers. Ik geloof dat ik ooit begon bij een Brewdog Punk IPA. Of misschien was het een Raging Bitch van Flying Dog? Ze waren in ieder geval beide te krijgen in de XL variant van de lokale Zaanse super. Such taste! Much wow!

Na verloop van tijd zijn de grote commerciëlen niet goed genoeg meer voor de biersnob in wording. Een “special edition” van Duvel zoals de tripel hop is dan op het randje. Hoewel de 2013 geweldig was in mijn ogen, lijkt deze opeens al weer heel erg algemeen bekend en mainstream.

Zeker de laatste tijd zoek ik het steeds meer in het gekke hoekje… Wat kan je nog meer doen met je bier? Een Madamme Jeanette peper in je bier? Leuk! Tien soorten hop gebruiken waardoor bier bijna naar een bitter vruchtensapje smaakt? Geweldig! Bier wat haast smaakt als een likje asbak (rauchbier)? Top! Bier met dennennaalden smaak? Ik zeg doen! Je bier in een eiken wijn/port/sherry/whisky/jenever vat lageren? Goed idee! En ga zo maar door, ik hou d’r van.

De Gevleugelde Kameraad van Kompaan en het Uiltje

Niets te gek

Toch zijn er maar twee bieren die mij als biersnob de laatste tijd echt hebben verrast. Ik heb buiten proportioneel genoten van de Creme Brulee Stout van Emelisse en gesmuld van de Gevleugelde Kameraad van Kompaan en Het Uiltje. Compleet subjectief en persoonsgebonden. Ik weet zeker dat nu mensen mijn verhaal lezen en denken: “Dat bier? Nou dat vond ik juiste helemaal niet bijzonder”. Misschien zijn er zelfs mensen die het echt he-le-maal niets vonden. Ik heb het al eerder gehad over bier en beleving, toch?…

Kern van de zaak is naar mijn idee dat er een prachtig scala aan smaken voor ons open ligt. Voor iedereen wat wils en niets is te gek in deze tijd. Smaken verschillen en smaken ontwikkelen. Zolang je kan genieten van je drankje dan is de brouwer (en de drinker) tevreden.

Mooi he, dat bier…

Comments

comments