Brussel op de bierkaart zetten, met moderne craft beers voor en door de ‘community’. En met een gezonde afkeer van op grote schaal geproduceerd fabrieksbier aan de ene kant en neppig Middeleeuws gedoe aan de andere kant. Het klinkt wat pretentieus, maar geef ze initiatiefnemers van Brussels Beer Project eens ongelijk: de Belgische biercultuur kan best wat ‘stadse’ vernieuwing en een frisse wind gebruiken. En welke stad leent zich voor een dergelijk initiatief beter dan het mondiale Brussel?

Het project is gefinancierd door een orginele crowdfundingactie. Voor 140 euro inleg krijg je je hele leven lang twaalf bieren per jaar. Maar het project heeft op meer manieren de community erbij betrokken. Het eerste bier ‘Delta’ werd gekozen na een aantal proeverijen door de hele stad, waar uiteindelijk meer dan 800 deelnemers hun stem lieten horen.

Black IPA

Dark Sister is de donkere variatie op Delta, een bier gebrouwen bij Brouwerij Anders dat zich het best laat omschrijven als een Black IPA. De marketingtekst liegt er in ieder geval niet om:

DARK SISTER is DELTA’s evil twin and an obscure temptress. Some of the darkest barley
malt got into her soul and soon will get into yours.

Het bier is inderdaad donker, bijna zwart en heeft een gelige, fijne schuimkraag waar je lang mee doet. Al bij het uitschenken merk je de romige structuur van het bier, het is bijna alsof je gesmolten chocolade in je glas giet.

Tropisch fruit en chocolade

Dark Sister heeft aroma’s van fruit, veel vers tropisch fruit voornamelijk. Lychee domineert de fruitmand, daaronder liggen schijven ananas, sinaasappel en grapefruit. Hoofdverantwoordelijken voor deze notities zijn natuurlijk de gebruikte hopsoorten: Challenger, Smaragd en Citra. Vooral Smaragd lijkt hier zijn visitekaartje af te geven, de Duitse tegenhanger van Amerikaanse fruitige soorten als Amarillo staat bekend om zijn tropisch tintje.

Het mondgevoel is lekker dik en romig, vettig bijna. Dat wordt nog een versterkt doordat het bier nauwelijks koolzuur bevat. Het voelt een beetje alsof je chocolademelk drinkt. Naast het tropisch fruit komt nu dan ook de zoete melkchocolade naar voren in de smaak, veroorzaakt door het geroosterd mout. Die twee smaakprofielen, tropisch fruit en gebrande, moutige zoetheid, houden elkaar lekker in evenwicht en worden op het einde afgeblust met een goede portie grapefruit-bitter.

Lekker? Absoluut! Voor mij een positieve verrassing, al kunnen hier en daar de smaken nog iets spannender. De lekkere tropische fruit- en chocoladesmaken maken in ieder geval het wat saaie, inspiratieloze etiket helemaal goed.

Comments

comments