De feestdagen in de winter zijn voor veel brouwerijen aanleiding voor het uitbrengen van een bijpassend speciaalbier. Vele kiezen dan voor een kerstbier, vaak donker gekruid, kruidig van karakter, vol en zwaar van smaak en met een alcoholpercentage van 10 of hoger. Zo niet de Amsterdammers van ’t IJ: zij laten de typische winterstijl grotendeels voor wat het is en komen jaarlijks met ‘Ijndejaars’, een naar eigen zeggen ‘Amsterdams feestbier’. Begrijp me niet verkeerd: Ijndejaars is met zijn alcoholpercentage van 9 procent en kruidige toetsen nog altijd een zware jongen voor de wintermaanden, maar wel iets lichter en meer fruitig dan de klassieke winterbieren. Dit bier is dan ook niet zozeer een klassieke ‘winter warmer’, maar meer een feestelijk drankje dat het met Oud & Nieuw goed doet als vervanger voor champagne, bij bijvoorbeeld een oliebol. Eerder stond het bekend onder de naam ‘Turbock’.

Ijndejaars verraadt eigenlijk direct een karaktereigenschap bij het uitschenken. De naar iets rood neigende amberkleur wijkt af van het (donker)bruin van veel andere winterbieren. De cremekleurige schuimkraag is in eerste instantie best aardig, maar zakt al vrij snel in. Wel blijft een  dunnig ‘schuimdekseltje’ tot het einde toe aanwezig.

Frambozensnoepjes

Dan de geur, eigenlijk het meest interessante aspect aan dit bier. Frambozensnoepjes, gedroogd rood fruit en het typische, ‘fruitig-Belgische’ ’t IJ-gist komen naar duidelijk voren. Naast het fruit ontwaar je ook een meer moutachtige geur die nog het meest doet denken aan gefruite muesli. De geur is overwegend zoet en fruitig, iets kruidig, maar boven alles complex. Je kunt rustig tien minuten met dit bier doorbrengen zonder überhaupt een slok te nemen.

Mout, fruit, met een klein zuurtje

De complexe geur belooft veel, en veel aspecten ervan komen terug in de smaak. Die is in eerste instantie moutig en vol en tegelijkertijd fruitig en ietsje zurig. Ook in de smaak komen de frambozensnoepjes terug, net als het meer moutige aspect (notenbrood met gedroogd fruit). Het doet dankzij zijn fruitigheid en kleine zuurtje in de verte – ook dankzij de wat rossige kleur – denken aan zacht mousserende rose, al is de body een stuk steviger dan dat. De nasmaak heeft een wat zurig, maar absoluut aangenaam bittertje dat lang blijft hangen. Het geheel doet wat denken aan een ‘Zatte’ de tripel van dezelfde brouwerij. De brouwerij slaagt vooral dankzij het specifiek fruitige, wat rosé-achtige karakter het ‘feestbier-gevoel’ handjes en voetjes te geven, maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat de geur net wat meer diepgang in de smaak voorspelt.

Geen eredivisiemateriaal, daarvoor mist de smaak wat diepgang, maar desalniettemin absoluut een mooie, waardige afsluiter van het jaar en zoals gezegd lekker bij een oliebol of appelbeignet.

Brouwerij: ‘t IJ
Kleur: Amber/rood
Alcoholpercentage: 9%
Soort: Belgische ale

Wat vind jij? Als jij dit bier ook gedronken hebt laat dan een waardering achter door op de ster van jouw cijfer te klikken. Of post een eigen recensie door middel van een reactie.

Comments

comments