Recensie: De Dochter van de Korenaar – Bravoure
Van de Dochter van de Korenaar proefde ik de Bravoure. Een biertje voor mensen met lef! Eens kijken of dat voor mij ook geld.
En die moed had ik zeker nodig bij het proeven van dit bier. Bij het openmaken van dit biertje gutst het al uit het flesje en ben ik de helft al kwijt aan het de gootsteen en mijn vaatdoekje, helaas. Gelukkig heb ik nog een half flesje over en blijft er dus nog genoeg over om te proeven en te ruiken en te zien.
Bravoure
Toch komt de geur van gerookt bier al wel naar duidelijk naar voren tijdens het schoonmaken en krijg ik zin om te gaan proeven. Het bier wat ik ingeschonken had in mijn glas had een grote kraag. Tijdens het schoonmaken had deze de tijd om langzaam iets in te zakken en uiteindelijk bleef er een mooie beige laag boven mijn bier van over.
De kleur van het bier zelf is aan de bruine kant. Het is wel een amberbier maar zit dicht tegen het bruine aan. Het bier is niet heel helder, er valt nauwelijks door heen te kijken. Onderin mijn glas zie ik nog wel kleine vlokken gist.
Vol goede moed zet ik het glas aan mijn mond en neem de eerste slok. Dat er rookmout doorheen zit proef ik meteen. Het is een lichte rooksmaak die net voldoende is. Niet overheersend zoals sommige andere rookbieren (vandaar de naam ook natuurlijk). Het is wel een zoetig bier. De smaak van karamel komt duidelijker naar voren. Verder vind ik niet veel diepgang in het bier. Geen extreme andere smaken die ik terug vindt.
Conclusie
Al met al toch nog wat kunnen proeven en is het me niet tegen gevallen maar heeft me ook niet verrast. De 6,5 % maken dat dit een niet al te zwaar biertje is. Een prima biertje om te wennen aan de rooksmaak van rookbieren.