Dubbelrecensie: Thornbridge & Brouwerij ’t IJ – American Wheat Ale
Voor dit bier heeft de Amsterdamse brouwerij ’t IJ de handen ineengeslagen met de Engelse brouwerij Thornbridge. Samen met Ben Wood hebben ze een nieuw en gelimiteerd bier op de markt gezet: een American wheat ale. Wij proefden hem van de fles. Dit keer een dubbelrecensie van Raymond en Anna.
![aviary_1434650962838[1]](http://biernetwerk.nl/wp-content/uploads/2015/06/aviary_14346509628381.jpg)
American wheat ale geproefd door Anna
Wat mij meteen op valt is het prachtige etiket. Een typisch ’t IJ etiket waar de het ei en de struisvogel niet op ontbreken. De vintage rozen en bloemen maken het er wel een zomers geheel van. Er staat vermeld dat dit een bier is van 5,8% en natuurlijk de samenwerking met Thornbridge Brewery. Op de achterkant van de fles lees ik dat ze gebruik maken van twee hopsoorten. De heren hebben gekozen voor de Mosaic en Galaxy hop.
Als het bier open en inschenk kom mij een frisse geur tegemoet. Lekkere citrusgeur. De kleur is mooi troebel oranje. En dat verwacht ik ook wel van een tarwebier. De kraag blijft mooi hangen en is wit van kleur.
In de mond is het lekker bitter maar zodra ik de slok genomen heb is het voor mijn gevoel een beetje een muffe smaak. Niet dat de lange smaak blijft hangen maar toch niet erg prettig. Ik besluit om het niet achter over te gooien maar het bier ook even de tijd te geven om zich te ontwikkelen. En naarmate hij langer staat verdwijnt dat muffige bij elke slok.
Conclusie
Zelf had ik een hele andere verwachting bij dit bier. Voor mij de eerste keer dat ik een weizen drink waarbij ook de hop echt naar voren komt. Van weizen ben ik wel gewend dat er fruitige smaken naar voren kunnen komen maar niet ananas of mango.
Al met al gaat het ook om de beleving. Nu zit ik binnen en schijnt de zon niet. Wellicht als ik deze ooit nog eens op een zonnige dag op het terras mag proeven dat ik er dan al weer heel anders over denk.
American Wheat ale geproefd door Raymond
Direct bij inschenken ruik je enorm fruitige en bloemige hop. Alsof je met een mand tropisch rijp fruit door een bloemenveld loopt.
De eerste aanzet is mild-zoet en romig, de tarwe doet hier zijn werk. Daarna slaat snel de hop toe: vooral veel bloemige hopbitters en tropisch fruit, overgaand in een flinke bittere, lange afdronk. In die afdronk komt een citrus-bittertje naar voren, gecombineerd met een kruidige/harsige hopsmaak. Het mooie is dat die bittere smaken continu rusten op een mild zoetje, duidelijk de verdienste van de tarwe. Het houdt enerzijds het bier goed in balans en zorgt voor diepgang en zorgt anderszijds ervoor dat het bier een eigen smoel heeft en niet verdwijnt in de IPA-massa.
Het bier heeft een romig mondgevoel, maar voelt dankzij zijn lichte alcoholpercentage niet zwaar.
Alternatieven
Hoe verhoudt het bier zich ten opzichte van soortgelijke, bekende alternatieven?
Een stuk smaakvoller dan 312 Wheat Ale van Goose Island. Minder ‘weizen’ dan Schneider Weisse Hopfenweisse, veel minder zoet en fruitig dan Crime Passionnel van Dochter van de Korenaar.
Conclusie
Dit is een frisse, doordrinkbare wheat ale met een enorme hop-injectie. Het eindresultaat ligt daardoor veel dichter bij een IPA dan een wheat ale, maar dat zullen weinig de brouwers kwalijk nemen.
Pros
- Prachtig etiket
- Laag in alcohol
Cons
- In het begin muffig
- Erg hoppig
