Bloggers Top-5: De lekkerste bieren van 2014 (Susan Kleissen)
Net als Nils ben ook ik gek op lijstjes, maar als groentje onder de bierbloggers voelde ik een lichte druk om hele bijzondere, moeilijk verkrijgbare bieren in mijn top 5 van 2014 te plaatsen…Het is uiteindelijk een mooi, maar ook goed verkrijgbaar bierenlijstje geworden, al staat mijn meest gedronken bier (tripel Karmeliet) er niet bij, omdat die misschien iets te “gewoontjes” is? Voor mij staat ‘ie in ieder geval op gelijke voet met Kruijens Kracht, maar die is iets moeilijker verkrijgbaar in café’s. Gelukkig heeft “mijn” slijter om de hoek altijd voldoende voorraad voor de koude winteravonden.
Ook al heb ik de bieren niet speciaal ingevlogen met vliegtuig of helicopter en heb ik ze ook niet genuttigd tijdens een speciaal regendans ritueel met de Maori (letterlijke vertaling overigens “gewoon persoon”, maar dit terzijde), het zijn bijna allemaal prijswinaars en sommigen ook nog met een mooi verhaal erachter. Seef bier bijvoorbeeld, waarvan ik aanvankelijk dacht dat het gewoon “marketingbier” was, vanwege het fantastische etiket en de hippe uitstraling, blijkt een bijzondere geschiedenis te hebben.
De term “biersnob” is op mij niet zo van toepassing, ik vind het juist wel leuk om de cheap ass biertjes van Lidl , Aldi of supermarkt huismerk te proberen, zeker op een warme dag in het park, met wat lekkere hapjes erbij. Oettinger, Schultenbrau en dat soort pils gaat me gauw vervelen, maar Dors van Jumbo vind ik eigenlijk best goed te doen. Als je niet zoveel te besteden hebt, is het een prima doordrinker.
Waar ik al jaren voor pleit, is de invoering van een bierkaart in restaurants, naast de geijkte wijnkaart. We moeten af van het patroon dat “de vrouw” uitgebreid kan kiezen welke wijn ze bij haar gerecht wil, waarna de man “doe maar een pilsje” roept. Vooral in het winterseizoen, bij wild- en stoofgerechten, zou met name bockbier en stout toch veel meer gepromoot moeten worden? Hoe heerlijk is het om bij het dessert een stout met caramel/koffie/cacao tonen te drinken…In mijn lijstje heb ik dan ook Afschot genoemd, bestel die eens na het eten in plaat van koffie, heerlijk!
Anyway, voordat ik er weer over begin dat meer vrouwen aan het bier moeten (niet die laffe fruitbiertjes, maar ècht bier natuurlijk), hier mijn top 5 in willekeurige volgorde:
Muifelbrouwerij – Kruijens Kracht
Ooit gebrouwen door de Limburgse brouwersfamilie Kruijen, is dit speciaalbier in ere hersteld door achterkleinzoon Frans Kruijen en slijter Werner van Doren, zo lees ik op de website. Op het etiket pronkt de voormalige brouwerij, die tot begin jaren ’40 operationeel was. Nu overigens gebrouwen door Martin Ostendorf (Muifelbrouwerij).
Dit donkere, kruidige bier (8,5%) moet je zeker niet te koud drinken, anders mis je een hoop smaak, maar dat geldt natuurlijk voor alle donkere bieren. Niet zo zoet als de eerdergenoemde tripel Karmeliet, maar wel met een zachte caramelsmaak en met 5 moutsoorten. De koriander proef ik zelf niet zo, maar staat wel op het etiket vermeld.
Seef bier
Dit heerlijk frisse, troebele blondje (6,5%) dronk ik voor het eerst tijdens een weekendje Antwerpen, op het terras in de zon en met bijpassend glas, waarvan de huisstijl een enorme aantrekkingskracht op me had. Zoals ik al aangaf, dacht ik dus dat het een beetje een gehyped biertje was, bedacht door een slimme marketeer bij een of andere brouwerij, maar niets is minder waar! Het biertje is juist terug van weggeweest, na bijna een eeuw afwezigheid. Met zowel op Europees als Wereldniveau goud voor het beste Belgische bier, blijkt deze herintroductie volgens oorspronkelijke receptuur een schot in de roos.
Het is wel echt een zomerbiertje, maar ook heerlijk te drinken bij visgerechten.
Afschot
Ja, daar is ‘ie dan: de vervanger van de koffie na de maaltijd! Hoewel ik pas sinds kort aan het Schwarzbier en de Stout ben, vond ik dit bijzondere bier direct lekker. De geroosterde mout maakt het een heel geschikt dessertbier, je kunt er ook rustig een chocoladetaartje bij eten. Het alcoholpercentage van 5,5% verbaast me eigenlijk een beetje, het lijkt zwaarder dan dat. Er was ook een versie “Wild Turkey Bourbon Aged”, met whiskey tonen en een vleugje hout, maar die is inmiddels helaas niet meer te koop.
Het is jammer dat dit bier in mijn ogen ietwat beperkt verkrijgbaar is (het is van Epe Bier Collectief, zie de website voor verkooppunten), want het verdient absoluut een plekje in speciaalzaken.
Wat ook een aanrader is: jaarlijks wordt met vrijwilligers de hop voor een van de andere bieren, Proatnat, geoogst. Ik heb daar vorig jaar aan meegeholpen, erg bijzonder om te zien dat de diverse (Amerikaanse) hopsoorten de ene dag geoogst worden en de andere dag al bij de brouwerij in de ketels belanden.
Duits & Lauret houtgerijpte rook dubbelbock
Met 7,5% een iets zwaardere bock en “gewoon” uit Utrecht. Terechte winnaar van de titel “Beste Speciaal Bockbier 2014” en een brouwerij naar mijn hart, omdat deze zich wèl richt op restaurants, met een passie voor smaakbeleving en kwaliteit. Ik denk stiekem dat dat komt omdat de ene helft van het duo (Daniëlle Duits) een gezonde vrouwelijke invloed heeft, of klink ik nu heel erg feministisch?
De overige bieren in het assortiment van Duits & Lauret doen het overigens ook goed, met hier en daar een zilveren of bronzen medaille, tot aan Tokio toe! Ik ga ze zeker proeven, wie weet bestaat mijn lijstje van volgend jaar wel voor een groot deel uit Duits & Lauret!
Liefmans Goudenband
Voor iemand die eigenlijk een bloedhekel aan Liefmans heeft (ik hou niet van “vrouwenbier”), mag dit gerust een opvallende keuze worden genoemd. Ik dronk het een paar maanden geleden op aanraden van een andere bierliefhebber en hoorde toen ook voor het eerst de term “provisiebier”, hetgeen betekent dat het bier eigenlijk alleen nog maar lekkerder wordt naarmate het langer bewaard wordt; je kunt het gerust 10 jaar laten liggen.
Omdat ik niet zo lang wilde wachten, heb ik direct na aankoop de fles ontkurkt (er zit namelijk een champagnekurk op). Ik was aangenaam verrast door de complexiteit en de uiterst verwarrende smaak. De benaming “Sour” vind ik de lading wel dekken, al ben ik ook de termen Amber en Oud Bruin tegengekomen in beschrijvingen.
Met 8% een bier om rustig te drinken, je proeft er van alles in en dat maakt het erg spannend. Aan de ene kant friszure tonen, maar ook houterig of noterig, of hoe omschrijf je zoiets? Ik denk dat je het òf heel erg kunt waarderen òf het verschrikkelijk vindt, iets er tussenin bestaat niet, denk ik. In ieder geval kan ook dit bier rekenen op een goede beoordeling door de kenners: tijdens de Brussels Beer Challenge 2014 won Liefmans Goudenband voor de derde keer op rij goud en werd als klap op de vuurpijl uitgeroepen tot beste Belgische bier.
