Het Trappistenbier is hoogstwaarschijnlijk het ‘speciaalbier’ dat het meest tot de verbeelding spreekt. Je mag je als biermerk namelijk niet zomaar Trappist noemen. Er zijn een aantal eisen waaraan je moet voldoen waarbij het brouwen door monniken de belangrijkste is. Vanwege deze strikte eisen zijn er maar weinig van deze brouwerijen in de wereld. De meesten bevinden zich in België (zes). In Nederland beschikken we, met de komst van Zundert vorig jaar, over twee van dergelijke brouwerijen.

Een aantal van deze bieren is vanwege de goede verkrijgbaarheid wat ‘standaard’ geworden. Denk daarbij aan Westmalle dat eigenlijk in elke supermarkt en café verkrijgbaar is. Een andere Trappist heeft juist precies het omgekeerde bereikt. Westvleteren, met name de 12, heeft door de schaarste en de prijzen bijna een mythische status gekregen.

Engelszell

Het bier uit deze recensie valt er eigenlijk helemaal buiten. De brouwerij Stift Engelszell zal bij velen niet gelijk bekend in de oren klinken. Toch brouwen deze Oostenrijkse heren vanaf 2012 twee officiële Trappistenbieren. De bieren, genaamd Benno en Gregorius, zijn vernoemd naar twee oude abten van de abdij.

De flesjes zijn herkenbaar aan het bruine klassieke etiket. Naast de naam van het bier, staat er groot Trappistenbier op en het logo van de brouwerij. Ook het officiële Trappistenzegel ontbreekt natuurlijk niet.

Gregorius

Het bier uit deze recensie is de zwaarste van de twee Stift Engelszell-bieren. Gregorius is een quadrupel met een alcoholpercentage van 9,7%, waarbij hij mooi in het rijtje Rochefort 10, Westvleteren 12 en St. Bernardus Abt past. De geadviseerde drinktemperatuur ligt tussen de 8 en 10 graden Celsius.

Geur en smaak

Het bier heeft een mooie donkerbruine kleur en een lichtgekleurde schuimkraag. Het heeft vrijwel dezelfde kleur als de hierboven genoemde quadrupel-bieren. De geur van het bier is echter beslist anders. Hier is het vooral honing dat de boventoon voert. De monniken van Stift Engelszell zijn naast bierbrouwers namelijk ook imkers. Deze honing verwerken ze in zowel Benno als Gregorius.

Opvallend genoeg komt de honing in de smaak vrijwel niet terug. Gregorius is zeker voor een quadrupel een vrij bitter bier. In het begin proef je nog wel de accenten van rood fruit, noten en kruiden, maar dit gaat al vrij snel over in een stevige bitterheid. De complexiteit van het bier valt mij wat tegen, de smaak wordt al gauw wat vlak. Wat dat betreft haalt hij het niet bij de hierboven genoemde Belgische quadrupels.

Conclusie

Gregorius is beslist het proberen waard. Zeker voor wie bieren als een Rochefort 10 of Westvleteren 12 te zoet vindt kan met dit bier een vrij bittere quadrupel drinken. Door de schaarste in ons land worden er helaas wel vrij hoge prijzen voor dit bier gevraagd. Vaak betaal je al gauw meer dan vijf euro per flesje. Ik vind het deze hoge prijs niet waard en kies liever voor een St. Bernardus Abt of een Rochefort 10, waarbij je voor een veel lagere prijs meer bier in huis haalt.

Brouwerij: Stift Engelszell
Soort: Trappist
Alcoholpercentage: 9,7%
Ingrediënten: Water, mout, honing, hop, gist

Wat vind jij? Als jij dit bier ook gedronken hebt laat dan een waardering achter door op de ster van jouw cijfer te klikken. Of post een eigen recensie door middel van een reactie.

Comments

comments