Recensie: Two Chefs Brewing – Dirty Katarina
Het Amsterdamse Two Chefs Brewing wist mij vorig jaar aangenaam te verrassen met hun zeer goede IPA, Green Bullet. Het bier haalde zelfs mijn top 5 van 2014. Dit jaar lijken de heren de stap te willen maken naar het grotere publiek: groter assortiment, nieuwe etiketten, website en betere verkrijgbaarheid. Een goede gelegenheid om hun zwaarste bier eens te proberen: Dirty Katarina.
De mannen achter Two Chefs Brewing zijn Martijn Disseldorp en Sanne Slijper. Beiden begonnen als hobbybrouwer en werkten als chefs in diverse restaurants, vandaar de naam. Momenteel bestaat hun assortiment uit zes bieren, waarvan het merendeel afkomstig is uit de Amerikaanse stijl, dus een IPA, Pale Ale, Porter en Russian Imperial Stout.
Etiket
Zoals ik hierboven al aangaf hebben hun etiketten een compleet nieuw ontwerp gekregen. Het lijkt in eerste instantie misschien wat simpel, maar als je goed kijkt zie je dat bijvoorbeeld het vrouwtje van Dirty Katarina is opgebouwd uit laagjes papier, denk aan een soort knutselwerkje. Als je deze omschrijving wat vaag vindt, raad ik je aan hun website eens te bezoeken die op soortgelijke wijze in elkaar steekt en er, naar mijn mening, erg leuk uitziet.
Op het etiket is Dirty Katarina een soort kruising tussen een Russisch matroesjka-poppetje en een vrouwelijke potloodventer (geen idee of daar een term voor is). Verder is het fel roze met aan de bovenkant het soort bier, Russian Imperial Stout, en aan de onderkant de naam van de brouwerij. Op de achterkant vind je verder een inspirerende tekst en in het kort de ingrediënten. Overigens brouwen de heren hun bieren bij de Belgische brouwerij Anders!.
Inschenken
Bij het inschenken ontstond er een flinke beige schuimkraag in het glas die lang bleef staan. De kleur van het bier is uiteraard vrij donker, maar niet ondoorzichtig donkerbruin/zwart die je bij veel andere stouts ziet. Qua uiterlijk deed het bier mij meer aan een quadrupel denken, zoals een Abt 12 (St. Bernardus) of een Westvleteren 12. De geur is wat metalig, met accenten van rook, koffie, drop en karamel. Hierin doet het mij al wat meer aan een stout denken.
Smaak
De smaak van het bier is vrij complex, met tonen van zoethout, salmiak, drop en een beetje rook. Daarnaast heeft het een vrij bittere karamelachtige afdronk. Naar mijn smaak heeft het bier wel wat te veel koolzuur, maar voor de rest is het mooi in balans en blijft het stevige alcoholpercentage van 10,5 procent mooi op de achtergrond.
Het geheel deed mij aan een ander bier denken, waarbij ik na enig denkwerk tot de conclusie kwam dat het niet echt smaakt als een stout. Qua smaak komt Dirty Katarina meer in de buurt van quadrupels als een Pannepot (Struise Brouwers) of een Abt 12, dan bij zware romige stouts zoals een Hel en Verdoemenis (De Molen) of de Russian Imperial Stout van Emelisse.
Conclusie
Dat gegeven maakt de conclusie er niet makkelijker op. Als ik afga op het type bier dat op het etiket staat is mijn conclusie dat er betere stouts op de markt zijn, zeker als liefhebber van veel rook, koffie en bittere chocolade. Maar zorgen deze smaken er juist voor dat je geen stouts drinkt, of wil je weleens wat anders, dan zou ik Dirty Katarina beslist een kans geven.